Politieboycot Tour de France

Heel vaak zijn grote problemen op een simpele manier op te lossen. Neem nou de salariswensen bij de politie. Er gaat wel van alles fout bij onze hermandad, zoals bij de moord op Ans Borst is gebleken, of bijvoorbeeld het laten liggen van aangiftes, tunnelvisies en andere blunders die regelmatig plaatsvinden; dus is de vraag gerechtvaardigd of ze een loonsverhoging wel verdienen.

Maar oké, dat ze bepaalde verlangens hebben over hun salaris en eventueel verbetering van de werkomstandigheden willen, misgunt niemand ze, mits ze hun werk maar goed doen. Bovendien, als ze gewoon hun politietaak fatsoenlijk uitoefenen, voorkomt dat heel veel ellende en bespaart het de gemeenschap veel kosten. Dus mogen ze in dat geval best meer gaan verdienen. Maar nu heeft de politiebond het onzalige plan gelanceerd om de Tour de France te saboteren. Gevolg is natuurlijk dat ze niet alleen de renners, de Nederlandse bevolking en vele miljoenen wielerliefhebbers benadelen, ons land in diskrediet brengen, maar vooral zichzelf ondermijnen. Want reken maar dat dit een ernstig imagoverlies voor het politiecorps oplevert dat nog lang zal nasidderen.

Het is echter zo eenvoudig om een ludieke actie te bedenken, die zowel voor het publiek, als voor de agenten profijtelijk zal zijn. De politiebond en de agenten hebben het aldoor over publieksvriendelijke acties, maar als je in een file terecht komt, terwijl je naar een belangrijke afspraak, een ziekenhuis, of dringend ergens anders heen moet, is daar niets publieksvriendelijks aan. Nee, als je een publieksvriendelijke actie wil ontplooien, moet je iets bedenken dat zowel voor de politie zelf als voor het publiek voordeel oplevert.

De oplossing is eenvoudig. Als de politie bekeuringen uitschrijft, moeten ze de overtreder de mogelijkheid geven op een korting van 50 % van het boetebedrag.
‘Ja, ja.' zult u zeggen, 'maar dat pikt de overheid niet.’ Dat is inderdaad waar. Je kunt niet zomaar een bon uitschrijven, waarop later 50 % terugbetaald wordt. Het OM zal nooit enige korting toestaan.
Maar het geven van korting op een bekeuring is eigenlijk heel simpel.
Dat kan bijvoorbeeld als volgt: als een politieman iemand staande houdt die een overtreding heeft gemaakt, noemt hij het bedrag van de prent en laat vervolgens aan de bekeurde persoon de keus of hij een officieel proces verbaal thuis wil ontvangen, of direct 50 % van het bedrag aan de agent wil betalen.
‘Nou, nou,’ zult u nu wwer zeggen, ‘dat kan natuurlijk helemaal niet. Dat is corruptie ten top.’
Dat vind ik ook, ja. Daarom moet de agent de afwikkeling van de bekeuring op een officiële manier afhandelen. Dat kan eenvoudig via een collectief digitaal programma, geïnitieerd door de politiebond, waarmee iedere verbalisant gaat werken en waarop onder toezicht van de overtreder het betaalde bedrag vermeld en opgeslagen wordt. Er wordt dan geen bon uitgeschreven.
Ik ben geen ict-expert, maar volgens mij is het automatiseren van het hele proces een fluitje van een cent. Misschien iets voor computerhobbyisten?
De ontvangen gelden worden vervolgens verzameld en uiteindelijk verdeeld onder het politiepersoneel als aanvulling op hun salaris. Daarbij kan de politiebond een centrale rol spelen door het hele project in goede banen te leiden. Zolang er nog geen salarisverhoging is afgedwongen, is zowel politie als publiek blij en gelukkig met een dergelijke actie.
De bond kan dan eens laten zien dat ze ook op een goede manier bezig kan zijn, in plaats van idiote plannen te bedenken.
En mogelijk kan deze app in de toekomst weer van stal gehaald worden, als er opnieuw salarisconflicten ontstaan.

Graag gedaan, geachte politiemensen. Dit advies is helemaal gratis. Alleen hoop ik bij een toekomstige verkeersovertreding van mijzelf enige clementie van jullie te krijgen.
Mijn naam is Jules du Lac.