De snoezepoes

We hebben nieuwe buren. Een gezinnetje met twee kereltjes van vijf en zes jaar. Aardige lui hoor; we groeten elkaar, nemen postpakketjes aan en maken soms een kort praatje; dat soort dingen.
Een paar weken geleden bleek ineens dat ze nóg een huisgenoot hadden. Een prachtige, witte poes met zwarte vlekken. Ik had het beestje al op mijn schuur zien wandelen, waarna ze rustig op een hoek een tijdje ging zitten rondkijken. Soms was ze in de weer met een andere kat om met heftig geblaas en gemiauw haar territorium te verdedigen.
Ik had geen idee dat het beestje van de buren was, totdat ik op een middag wat aan het tuinieren was en ik achter me wat gerommel hoorde. Daar zag ik op de schutting de avonturier zitten, die even later naar beneden sprong onze tuin in.
 

De poes kwam rustig op me afgelopen en schuurde wat tegen mijn been aan. Ik aaide haar, wat ze zich met graagte liet welgevallen. Maar vanaf die eerste ontmoeting houdt ze kennelijk van me, want het beestje komt, zodra ze me hoort snel over de schutting gesprongen en loopt met en vriendelijk miauwtje op me af om geaaid te worden. Tegenwoordig heeft ze in onze tuin zelfs een eigen slaapplek achter wat struiken, want nu komt ze vaak vanaf die plek naar me toe.
De poes volgt me inmiddels overal, naar de keukendeur, of de vuilnisbakken. En zelfs, als ik met de fiets wegga, loopt het beest naast me tot buiten de poort en gaat me dan rustig zitten nakijken.
Van de buurjongen hoorde ik dat ze Snoes heet. En ik moet zeggen dat ik het best wel een snoes van een poes vind. 

Enkele weken geleden stond onze keukendeur openen en liep Snoes op haar dooie gemak ons huis binnen. Ze liep linea recta naar zolder om zich daar lekker in een hoekje te nestelen.
Dat konden we natuurlijk niet toestaan. Daarom ging ik de indringer achterna en kon haar zonder dat ze tegenstribbelde oppakken en terugzetten in de tuin.
Vanaf dat moment gaat ze, als ze ons hoort of ziet, heel zielig met haar miauwtje voor de keukendeur naar binnen zitten kijken. Ik smelt gewoon  als ik die smekende  oogjes zie, maar we willen Snoes echt niet naar binnen halen.
Eigenlijk geef ik niet zoveel om katten, maar deze snoezepoes zou ik wel, als ze niet van onze buren was, wel in huis willen hebben.

Maar ik heb liever een ontevreden poes dan ontevreden buren.

                                      01-10-2022