Eigenwijs

Het werd ineens zwart voor zijn ogen. Snel probeerde hij nog de leuning te grijpen, maar het was te laat. Gerrit smakte naar beneden. Hij voelde nog een bonk in zijn rug en een dreun op zijn hoofd. Daarna niets meer.

Een kort moment kwam de ongelukkige jongeman bij, zag mensen om zich heen en besefte dat hij van de hoge trap was gevallen. Gerrit ontdekte in het korte mment van bewustzijn bloed en braaksel op de grond vlak liggen voor zijn gezicht en besefte  dat van hem moest zijn. Vervolgens viel hij weer weg,
Toen hij zijn ogen weer opende, lag Gerrit in een ambulance. Het eerste wat de ziekenbroeder vroeg welke datum het was?”
“Waarom?’, vroeg de ander in zijn onnozelheid. “Weet je dat niet zelf dan?”
“Jawel, maar ik wil het van jou horen.”
“Even denken hoor. Oh ja, het is vrijdag de 28e toch?”
De man was tevreden en informeerde of hij nog iemand wilde bellen.

In het ziekenhuis informeerde de arts wat er precies was gebeurd.
“Ik was aan het fitnessen en werd wat zweterig en duizelig. Toen dacht ik, laat ik maar naar huis gaan. En toen kreeg ik bovenaan de trap een flauwte.”

Er volgde een uitgebreid onderzoek. Zijn hoofd werd gescand, zijn hart onder druk gecontroleerd, zijn ribben en botten onderzocht, maar Gerrit bleek totaal niets te mankeren en ook niets te hebben gebroken. Alleen een flinke hoofdwond moest behandeld worden.c
“Gefeliciteerd, meneer. U bent er goed van afgekomen, maar we willen u toch nog een nachtje hier houden voor verder onderzoek. We denken dat het een hartfalen is geweest.”
“Nee hoor, ik blijf hier niet. Mijn hart is prima in orde. Het kwam alleen omdat ik mijn bidon vergeten was. Ik had moeten drinken tijdens het sporten. Mijn bloedsuiker was gewoon wat te laag geworden.”
”Sorry meneer, maar u bent erg eigenwijs. U beseft niet ho ernstig uw situatie mogelijk is. Wij willen u daarom toch nog eens goed onderzoeken. Stel dat het weer gebeurt en u bent alleen, dan zal het heel wat slechter af kunnen lopen.”

Maar Gerrit bleeft ontkennen. Hij wilde per se naar huis. Na een flinke woordenstrijd, mocht patiënt uiteindelijk gaan, maar niet voordat hij een verklaring had getekend dat de weigering voor eigen risico was.
Gerrit voelde zich allerminst eigenwijs, maar winnaar in een medische onenigheid.

30-05-2014